323

چقدر از دیشب تا همین لحظه گرفته ام و دلگیر، از همه و همه بالأخص خودم! چقدر توی خودم گره خوردم و مردم! چقدر من لعنتی شدم و تهوع آور، از اینی که الان هستم متنفرم. هر چه سگ دو زدم نشد، زورم بهش نمی رسه! کاش همین لحظه دنیای من با بسته موندن همیشگی چشمهایم تموم می شد!